T.C.

FETHİYE

  1. SULH CEZA MAHKEMESİ “BERAAT”

DOSYA NO : 2010/….

KARAR NO : 2011/….

[C.SAVCILIĞI ESAS NO] : 2010/….

GEREKÇELİ KARAR

T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A

HAKİM : …..

KATİP :…..

DAVACI : K.H.

 

SANIK : U…..

[VEKİLİ] : Av. AHMET CAHİT OLGUN, Tuzla Mahallesi 520 Sokak No:22 Fethiye/ MUĞLA

 

SUÇ : Taksirle Yangına Neden Olma

SUÇ TARİHİ / SAATİ : 26/07/2010 –

SUÇ YERİ : MUĞLA/FETHİYE

KARAR TARİHİ : 24/02/2011

Yukarıda açık kimliği yazılı sanık hakkında mahkememizde yapılan duruşma sonunda:

GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:

Fethiye Cumhuriyet Başsavcılığının 18/10/2010 tarihli iddianamesi ile sanık hakkında Taksirle Yaralama suçundan TCK nın 171/1-a madde hükümlerince cezalandırılması talebi ile kamu davası açılmış,

Sanık savunmasında, bahsi geçen tatil köyünde teknik işler müdürü olarak görev yaptığını, otelde akıllı yangın ihbar sistemi bulunduğunu, olay günü nöbetçi görevlinin odaya girdiğinde yangını gördüğünü ve hemen müdahale ettiklerini, müştekinin zararının karşılandığını, kendisinin teknik sorumlu olarak bir kusurunun bulunmadığını beyan etmiştir.

Mahkememizce yapılan yargılama ve toplanan delillerin birlikte değerlendirilmesi neticesinde, her ne kadar sanığın, taksirle yangına sebebiyet vermek suçundan cezalandırılması istenmiş ise de sanığın yangının çıktığı tatil köyünde teknik işler müdürü olduğu, olay sonrası alınan bilirkişi raporunda ve dosyadaki delillerden anlaşıldığı üzere yangının sigorta panosundan çıktığı, panolarda yapılan incelemede mecvut malzemelerin ‘Elektrik Kuvvetli Akımlar ve İç Tesisler Yönetmeliğine’ uygun olduğu, fiili bir durum itibariyle otelin teknik işler sorumlusu olan sanığa atfedilebilir bir kusur saptanamadığı, mahkememizde de bu şekilde kanaat oluştuğundan sanığın müsnet suçtan beraatine karar verilerek aşağıdaki şekilde hüküm kurulmuştur.

HÜKÜM: Gerekçesi yukarıda açıklandığı üzere;

1-Her ne kadar sanığın TCK 171/1-A madde hükmünce taksirle yangına sebebiyet verme suçundan cezalandırılması talep olunmuş ise de dosyadaki mevcut deliller ve bilirkişi raporu gözetildiğinde sanığa akt edilebilir bir müsnet suç olmadığından sanığın CMK nın 223/2-e mad. gereğince BERAATİNE,

2-Yapılan yargılama giderlerinin kamu üzerinde bırakılmasına,

Dair, sanığın ve vekilinin yüzüne karşı, 5271 Sayılı C.M.K’nun 291 (1) (2) maddesi gereğince hükmün tefhim yada tebliğinden itibaren 7 gün içerisinde mahkememize verilecek veya zabıt katibine beyanda bulunarak ve bu beyanın zapta geçirilmek suretiyle temyiz dilekçesi ile Yargıtay da temyiz yolu açık olmak üzere verilen karar açıkça okunup usulen anlatıldı.